De serie van Peter van Haastrecht werd gisteravond van de Iris-inzendingen het best gewaardeerd: plaats 8 met 13,5 punten uit maximaal 20. Winnaar met 17,5 punt werd Luc Schaap met zwart-wit foto’s gemaakt in het openbaar vervoer in Londen en New York.
De andere Iris-deelnemers waren Els Wieringa, 9e plaats met 13 punten, Lidy Nieuwendijk en Carla Vermeend beide 11e plaats met 12 punten. In totaal waren er wel zeventien 11e plaatsten!

Er waren meer inzendingen dan vorig jaar, 92 tegen 66 vorig jaar. Toch deed maar ongeveer de helft van de clubs mee. Hoewel de jury van Jan Ros en Hans van Weelden veel goede, verhalende series zagen en de techniek over de hele linie verbeterd was, vonden zij toch het overgrote deel van de series niet beter dan “redelijk” en misten zij “vernieuwing”. Gezien de vele grijze koppies in de zaal waarschijnlijk niet zo vreemd…

Wat verder opviel was het grote aantal inzendingen in zwart-wit, ook de winnaar en nummer 2 waren in zwart-wit, en het grote aantal vierkante uitsneden.

Waar lette de jury op?

• Verbeeldingskracht (originaliteit)
• Scheppingskracht (techniek zowel in de opname, de bewerking als de print). De jury heeft wel degelijk ook de afdrukkwaliteit meegewogen.
• Zeggingskracht (worden we geraakt).

Ten slotte benadrukten zij dat ieder juryoordeel per definitie subjectief is.

In vergelijking met eerdere jaren, lette deze jury – naar mijn oordeel – niet zo sterk op zaken als samenhang in kleurtint of afdrukformaat.

Hieronder de vier ingezonden series van onze leden met de opmerkingen van de jury.

Peter van Haastrecht

Toont foto’s met in iedere foto spijlen en een ster van een zonnetje. Mooie omzetting naar zwart wit, zwaar gedrukt. Aanvankelijk een gevoel van bedrukking, maar de derde foto van het Centraal Station heft dat op. Samenhang door diafragma “zonnetje”. Niet helemaal consistent door afwisseling besloten en open.

Els Wieringa

De jury zag abstractie van vormen in de natuur, roest. De vormen prikkelen de fantasie, bij foto drie slaat de fantasie op hol; foto’s twee, drie en vier zijn van uitzonderlijke schoonheid. Foto’s één en vijf zijn minder, vooral de eerste foto “verpest” de serie. Els fotografeerde geen roest, neem contact met haar op als je wil weten wat wèl.

Carla Vermeend

Carla toonde foto’s uit Cuba van meisjes die 15 werden. Dat kwam bij de jury niet helemaal over. Zij zagen vreemde situaties, met mooie jurken als samenhang. Eén jurylid snapte dat de op middelste foto die niet scheen te passen, de ouders van een meisje of de meisjes te zien moesten zijn. Hij merkte ook de klem op de rug van het laatste meisje op, waaruit blijkt dat de jurk te groot is en dus niet voor háár gemaakt. Als geheel maakte te serie een positieve indruk.

Lidy Nieuwendijk

Foto’s van de Atlantik Wall. Vier foto’s tonen bunker in het landscbap de vierde een detail. Prima serie, maar mooier als alle vijf foto’s de situatie hadden weergegeven. Mooie omzetting naar zwartwit, luchten bedrukt horen bij het onderwerp. Horizon danst een beetje, houdt daar voortaan rekening mee.